"Τα μουνιά (μας) είναι όμορφα, τα αγαπάμε και δεν τα χαρίζουμε σε κανένα μπάτσο"

Αλλά να πούμε και τα εξής (ανοιχτά προς συζήτηση σε πιο ήρεμες μέρες): η γλώσσα ποτέ δεν είναι αθώα αλλά αναπαράγει την κοινωνική αδικία και τους αποκλεισμούς (για παράδειγμα στη γλώσσα τα θηλυκά γεννητικά όργανα ταυτίζονται με το κακό/ μιαρό /παθητικό, ενώ τα ανδρικά με το καλό/ ηρωικό/ νταηλίδικο/ ενεργητικό, αντίστοιχα όταν γαμιέσαι (;) είναι κακό
ενώ όταν γαμάς (;) είναι καλό). Επίσης η γλώσσα (ανα)κατασκευάζεται από όλους εμάς και είναι κι αυτό ένα πεδίο δράσης και αντιπαράθεσης για τον άλλο κόσμο που ονειρευόμαστε.

Από διάφορες/ διάφορους στο indy.gr (και μέσω Λαμίας ξεκινώντας από την Lucha Libre).

Κι έτσι, αφου πιάσαμε τα αντριλίκια του α/α χώρου, θυμίζω κι αυτό:



Από εδώ (το πρώτο που βρήκα που τό 'χε, δεν ξέρω τί είναι εκεί...).